Kolonia Artystów Darmstadt na Mathildenhöhe, najwyższym wzniesieniu nad miastem Darmstadt w zachodnio-środkowych Niemczech, została założona w 1897 roku przez Ernsta Ludwiga, Wielkiego Księcia Hesji, jako centrum rodzących się ruchów reformatorskich w architekturze, sztuce i rzemiośle. Budynki kolonii zostały stworzone przez jej artystów będących jej członkami jako eksperymentalne, wczesnomodernistyczne środowiska życia i pracy. Kolonia była rozbudowywana podczas kolejnych wystaw międzynarodowych w 1901, 1904, 1908 i 1914 roku. Dziś jest świadectwem wczesnej architektury nowoczesnej, planowania urbanistycznego i projektowania krajobrazu, z których wszystkie były pod wpływem ruchu Arts and Crafts i Secesji Wiedeńskiej. Nieruchomość seryjna składa się z dwóch części składowych, w tym 23 elementów, takich jak: Wieża Ślubna (1908), Hala Wystawowa (1908), Gaj Platanów (1833, 1904-14), Rosyjska Kaplica św. Marii Magdaleny (1897-99), Basen Liliowy, Pomnik Gottfrieda Schwaba (1905), Pergola i Ogród (1914), Pawilon Ogrodowy „Świątynia Łabędzia” (1914), Fontanna Ernsta Ludwiga oraz 13 domów i pracowni artystycznych, które zostały zbudowane na potrzeby Kolonii Artystów w Darmstadt i na potrzeby wystaw międzynarodowych. Dodatkowym elementem jest Grupa Trzech Domów, zbudowana na potrzeby wystawy w 1904 roku.

Źródło: World Heritage Convention
https://whc.unesco.org/en/list/1614