Latarnia morska Cordouan wznosi się na płytkim skalistym płaskowyżu na Oceanie Atlantyckim u ujścia estuarium Żyrondy w regionie Nowej Akwitanii, w bardzo odsłoniętym i nieprzyjaznym środowisku. Zbudowana z białych bloków wapiennych na przełomie XVI i XVII wieku, została zaprojektowana przez inżyniera Louisa de Foix i przebudowana przez inżyniera Josepha Teulère'a pod koniec XVIII wieku. Arcydzieło sygnalizacji morskiej, monumentalna wieża Cordouan jest ozdobiona pilastrami, kolumnami, modillionami i gargulcami. Uosabia wielkie etapy architektonicznej i technologicznej historii latarni morskich i została zbudowana z ambicją kontynuowania tradycji słynnych latarni morskich starożytności, ilustrując sztukę budowy latarni morskich w okresie odnowionej nawigacji, gdy latarnie odgrywały ważną rolę jako znaczniki terytorialne i instrumenty bezpieczeństwa. Wreszcie, zwiększenie wysokości pod koniec XVIII wieku i zmiany w komorze świetlnej świadczą o postępie nauki i technologii tamtego okresu. Jego formy architektoniczne czerpały inspirację ze starożytnych modeli, renesansowego manieryzmu i specyficznego języka architektonicznego francuskiej szkoły inżynierskiej École des Ponts et Chaussées.

Źródło: World Heritage Convention
https://whc.unesco.org/en/list/1625