Położona w zachodniej części Rio de Janeiro nieruchomość jest ucieleśnieniem udanego projektu rozwijanego przez ponad 40 lat przez architekta krajobrazu i artystę Roberto Burle Marxa (1909-1994), „laboratorium krajobrazu” w celu tworzenia „żywych dzieł sztuki” przy użyciu rodzimych roślin i czerpiąc z idei modernistycznych. Rozpoczęta w 1949 roku nieruchomość obejmuje rozległe krajobrazy, ogrody, budynki i kolekcje, które charakteryzują się kluczowymi cechami, które zdefiniowały ogrody krajobrazowe Burle Marxa i wpłynęły na rozwój nowoczesnych ogrodów na arenie międzynarodowej. Miejsce charakteryzuje się krętymi formami, bujną masową uprawą, architektonicznymi aranżacjami roślin, dramatycznymi kontrastami kolorów, wykorzystaniem roślin tropikalnych i włączeniem elementów tradycyjnej kultury ludowej. Pod koniec lat 60. miejsce to mieściło najbardziej reprezentatywną kolekcję brazylijskich roślin, obok innych rzadkich gatunków tropikalnych. Na tym terenie 3500 uprawianych gatunków flory tropikalnej i subtropikalnej rośnie w harmonii z rodzimą roślinnością regionu, zwłaszcza biomem lasu atlantyckiego i powiązanymi ekosystemami, bagnami namorzynowymi i restingą (przybrzeżną tropikalną piaszczystą równiną). Sítio Roberto Burle Marx prezentuje ekologiczną koncepcję formy jako procesu, w tym współpracy społecznej, która jest podstawą ochrony środowiska i kultury. Obejmuje pierwszy nowoczesny ogród tropikalny wpisany na Listę światowego dziedzictwa.

Źródło: World Heritage Convention
https://whc.unesco.org/en/list/1620